خسته تر از من و تو

دو سالي مي شد كه خشكيده اون هفت تير رو خريده بود و خشابش رو هم پر كرده بود و اونرو

مسلح توي كشوي ميزش گذاشته بود . هرشب كه به خونه مي رفت به خودش مي گفت :

خشكيدة احمق بي شعور، ديگه بايد امشب كارو يكسره كني،آخه تا كي مي خواهي اينجوري آويزون باشي بدبخت ؟

اما تو اين مدت هر بار دلايلي جلوي تصميم خشكيده رو مي گرفت و اون دلايل، ترس يا اميدهاي

واهي و بيخودي بودند، تا اينكه يه شب ...

همسايه ها جسد بو گرفتة خشكيده رو بعد از چند هفته پيدا كردند، اما در اون مدت هيچ كس از

اهالي صداي تيري نشنيده بود، اثري هم از برخورد گلوله با بدن جسد ديده نمي شد.

خشكيده همون طور بي حركت روي تختش كه وسط اتاق كوچكی بود و با پنجره هايي كه شيشه

هاي سياه داشت و هميشه تاريك بود، افتاده بود .

خشكيده از تكرار مرده بود .

ناجور

سپيدة صبحي دوباره