۱/۰۳/۱۳۹۲

ژان دیلمن ، بروکسل، شماره ی 23، کوچه ی کومرس


می توانم از فیلم آکرمن به عنوان شاهکاری نام ببرم که در سال جدید دیدم . گاهی اتفاق می افتد که تو سینما را انتخاب می کنی و سینما در عوض بیش از انتظارت تو را شگفت زده می کند . بارها چنین پیش آمده که شگفت زدگی مانع نوشتن در مورد فیلم می شود . باید زمانی بگذرد . باید ته نشین شود . باید که دوباره به فیلم برگردی و آن موقع شایستی توان نوشتن بود . اما الان نه ...
یادداشت خوبی بر این فیلم پیش تر (اینجا) خوانده بودم که لازم می دانم باز باهم بخوانیمش .

۲ نظر:

  1. سلام...استاد!(با اکسان بابا شاه)
    مطلب لینک شده را خواندم، و عجیب به نظرم فیلم جالبی امد، فقط دارم فکر می کنم چه طور گیر بیار م ببینمش...200دقیقه، آی خوار..گ... از این خسته کننده های دوست داشتنی است.
    البته شوک آخرش...!
    و از اون جای که تو می دانی که من یک قوه تشخیص خاصی دارم، ازر ویه طرح رویه جلد فیلو وکتاب حدث می زنم که خوب است یا بد...در مورد این فیلم باید گفت طرح جلدش بسیار عالی است و اگر من آن را اتفاقی تو خیبان می دیدم با توجه به همین یک فاکتور، می خریدم...بلاخره شما خبر داری که من با همین روش چه کشف ها در دنیای سینما کرده ام!

    پاسخحذف
  2. حداقل بخاطر نقد و نظر فیلم های خوب باید سپاسگزار شما باشیم که با ین بهانه می نویسم: بیکران سپاس

    پاسخحذف