۹/۲۷/۱۳۹۵

آدمی تنهاست با دردی که دارد
مثل اینکه تندخیز ابری بر خارستان ببارد.

قسمتی از نثر بلند خانه سریویلی/ نیما یوشیج

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)